Raca – Bobby Fischer – Recenzja

1. Zagramy, Panie Szulc?
tekst, rap: R. Szulc / prod. Radonis
2. Chciałem powiedzieć cześć
tekst, rap: R. Szulc / prod. Donde / cuty: DJ Ike
3. C.V.
tekst, rap: R. Szulc / prod. Radonis / beatbox: MAC
4. Szoł, Biznes
tekst, rap: R. Szulc / prod. NNFOF / cuty: DJ Ike
5. Nikt nie ma na mnie wpływu
tekst, rap: R. Szulc / prod. NNFOF
6. Respirator
tekst, rap: R. Szulc / prod. Donde / cuty: DJ Ike
7. Skit – Turysta
8. Gran turismo ft. Ten Typ Mes
tekst, rap: Ten Typ Mes, R. Szulc / prod. Donatan / cuty: DJ Ike
9. Mijamy się ft. Karolina Baszak
tekst, rap: R. Szulc / wokal: K. Baszak / prod. Vixen
10. Figury, figuranci
tekst, rap: R. Szulc / prod. Donatan / cuty: DJ Ike
11. Skit – Dwa wyjścia
12. Dwa wyjścia
tekst, rap: R. Szulc / prod. Donde
13. Stroboskopy ft. PMM
tekst, rap: R. Szulc, Wężu, Głowa / prod. Donatan.
14. Zatracasz siebie
tekst, rap: R. Szulc / prod. Radonis
15. Skit – Witaj w piekle
16. Witaj w piekle
tekst, rap: R. Szulc / prod. Donatan
17. Mógłbym ft. Karolina Baszak
tekst, rap: R. Szulc / wokal: K. Baszak / prod. Donde
18. Rzadziej niż my
tekst, rap: R. Szulc / prod. Donde / cuty: DJ Ike
19. Ostatni tramwaj
tekst, rap; R. Szulc / prod. Antek

Raca, a właściwie Rafał Szulc, urodzony w 1986r. Pochodzi z Mazur ( Olecko ).

Szerszej publiczności znany z featuringów oraz produkcji z Stoną i Dj Ike – Raca/Stona/Dj Ike – „Samotność, Wolność, Pasja” oraz produkcji z PeeRZetem – Vis a Vis. Raper charakteryzuje się nieziemsko dobranymi wersami oraz mocnym przekazem. Wszystko to świetnie współgra z bitami.

5 Listopada 2010 r. nastała premiera jego nowego krążka pt. „Bobby Fischer” której okładkę oraz playlistę możemy zobaczyć wyżej. Na albumie znaleźli się tacy artyści jak Ten Typ Mes, PPM oraz Karolina Baszak. Bitami zajeli się Donatan, Donde, Radonis, Vixen, Antek i NNFOF, natomiast za gramofonami stanął DJ Ike. Żeby dobrze zobrazować jak ta płyta miała wyglądać w oczach samego autora, zacytuję tekst promocyjny albumu..

Płyta, która jest swego rodzaju pamiętnikiem, powstawała około piętnastu miesięcy. Zbiór gorzkich, bezczelnych przemyśleń o beztroskim życiu, które, choć straciło kolory, przyciąga człowieka do siebie jak ćmę do światła. Album ten jest wyprawą w psychikę osoby, który zapija resztki własnej moralności swoim dziwnym ego. Każdy ruch figur powoduję zmiany w życiu, choć partie kończą się tak samo. Wokół pionków, gońców, dam i króla.

Ogólnie rzecz mówią.. Trzeba przyznać – płyta nie zawiodła. Powiem więcej – jest lepiej niż myślałem, przyćmiła nawet Piha. 19 kawałków, w tym 3 skity tworzą świetną atmosferę. Głos, bity i flow sprawiają wrażenie jakby czekały na siebie od dawna. Cos niesamowitego. Zbiór przemyśleń, ubranych w takie wersy że co jakiś czas mi szczęka opadała. Lirycznie? Geniusz. Bardzo dobra zwrotka składu PPM jak i Mesa, no i rzecz jasna, czysty, ładny wokal Karoliny B. Gdyby mnie spytano, który kawałek jest najlepszy to miałbym niemały problem. Każdy ma coś w sobie. Jakiś wers, jakiś hihat czy po prostu jest zajebisty. Gdyby jednak przyłożyli mi nóz do gardła pod groźbą śmierci, wyróżniłbym:

• Zagramy, Panie Szulc?
• Chciałem powiedzieć cześć
• Szoł, Biznes
• Figury, figuranci
• Dwa wyjścia
• Zatracasz siebie
• Ostatni tramwaj

Co mi pozostaje? Kupić oryginał i podziękować autorowi za te godziny, które może pomogą mi popatrzeć na świat inaczej.

PS. Rafał, ah te kobiety, nie? Wkurwiają, ale bez nich to nie to samo..

„Zagraj w szachy ambicją! Postawmy wszystko! Za mnie, za Ciebie, za nas.. Za HIP HOP!”